Kasılmayan Pazartesi
Kasım ayının nerdeyse ortaları. Hava düpedüz sıcak. Güneş hem dışardaki, hem de içerdeki sokakları aydınlatmakla meşgul. Oda sessiz. İnsanlar dingin. Ağaçlar serin fakat nazik bir rüzgarda yapraklarını titretiyor.
Bu kadar.
neden böyle bir şey yaptım bilmiyorum. ama belki benimle ilgili bazı şeyleri, yazacağım bir kaç kelimeyi merak edenler olur..
| { | nereye gidilir: ben kendim, kimim? || ne yazmışım? || sayfanın dibinde ne var? || rss abonelik | } |
Pazartesi, Kasım 12, 2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Bir adet Max Richter şarkısına rahatlıkla söz olabilecek bir yazı olmuş. Ne kadar yalın ne kadar izlenimci. Okurken Monet veya Cezanne tablosuna bakar gibi hissettim...
ne diyeceğimi bilemedim, teşekkür ederim. :)
Yorum Gönder