tam ortasında..

tam ortasındayim önemli bir işin, önemli şeylerin. bir his diyor ki, tam ortasındayım sanki hayatın dahi.. hıh, ne ilginç: belki ben de "ortasındayım" dedigimden iki sene sonra veda ediveririm hayata.. bugun nereden de esti bu yazma istegi? şundan: oyle bakiyordum, birine ait web adresini gordum ve girdim, megerse blog adresiymis. benim de yazma istegim depresti. aslinda buna ihtiyacim da vardi ama erteleyip duruyordum, her seyin ortasindayim diye. halbuki her seyin ortasindayim diye o herseyin ortasindaki kendimi niye erteliyorum ki? aslinda herkes her zaman erteliyor kendisini. belki ben biraz daha az erteliyorum diye hayatimda bazi baska seyleri erteledim. hayatla kendim ayni hizla, ayni anda ilerleyemiyor muyum acaba? bu bir sorun mu? yoksa ben hayata mi benziyorum, bunun icin mi cakisiyoruz? yoksa hayat mi bana benziyor? bilmiyorum. bildigim şu: ben, kendim için, en az hayat kadar belirsizim. umarım bu belirsizlik beni bogmaz bir gun..