kalabalık

birazdan etraf daha kalabalık olacak ve pek çok meraklı göz mesai bitimi vapurunda kurşun kalemle yazı yazan adamın ne yaptığını merak edecek. yandaki göz ucuyla bakmaya çalışacak, karşıda oturup elini kolunu nereye koyacağını bilemeyenin şaşkınlığı sürecek. vapur birazdan hareket edecek, kesif bir karanlığın içinde yol alacak, her akşam camlarında yangın çıkan sahici istanbul semtlerinden birine doğru. mahir öztaş'ın soğuma'sı geldi aklıma. orada karanlığın içinde kaybolan bir vapur vardı. kitabı soğuma nedeniyle yarım bıraktığımdan olsa gerek hatırlamıyorum sonra ne olmuştu. kesif bir karanlık, tek ışıksız ve tek bir sessiz karanlığı yazmak istiyorum bir zamandır. ama yapamayabilecek gibi hissettiğimden kalkışamıyorum. evet çok gün geçti yazmayalı. ve şimdi; sadece kalem körelmesin diye yazıyorum. lebaleb doldu vapur, insanlarında meraklı gözleri parlamaya başladığına göre, son verme vakti gelmiş demektir. kalemleri bıraksın herkes!