Sevginin Kaynağı

Bir yerlerde şöyle yazmışlar:

Ah sevgili, bilir misin, bilmezsin; seni parlatan ancak benim içimde parlayandır. O parlayan ki benden değildir, benim içimdeki başka bir şeydir.

Ve sevgili; sen kapılarını kapattığın vakit, parıltın da sönüverir.

Korkarım ben, o seni parlatan güneşin kendimden olduğunu sanarım diye.

...

Sevgi öyle bir şey ki, ancak O'ndan gelir, çağlayıverir ancak önüne set koyanda kabahat.

Ben bir nehrin yatağıyım, ancak o sular ki Rahmet-i Rahmandır, oldukça çağlayabilirim. Nereye akacağımı da bilemem, O'nun gönderdiği damlalar nereye yönelirse, ben de oradaki nehir yatağı olurum.