Dönerler

Size ne anlatayım istersiniz? Her sabah doğan güneşin çok uzaklardan kimleri çekip getirdiğini bilir misiniz? Uyanır ve derler ki; gemilerle her gece biz çok uzaklardan döneriz.

Yavaşça çeker getirir güneş, hayır koparmaz. Sonra yine yavaşça götürür. Dönüşlü olan hiç bir şey kopmaz. Dönüşlü fiiller gibi kendine dönen insan, kendinden kopmaz. Dönüşlü fil hayattan kopmaz. Dünya döner, güneşten kopmaz.

Bir de pervane var...

---

Çok uzaklardan dönerler belki her bakışta. Başka alemlerin erbabı olmuşlardır, kimse bilmez.


Her bir kutu dıştan bakıldığında birbirinin aynı ne de olsa. İçinde koyun mu var, yoksa bir kedi mi? Tasması da nerde koyunun? Kedi hem var, hem yok. Ya koyun? O da öyle. Kutuların dışı hep aynı. Kimi kutular gördüm, içi hiç kutu gibi değil, kocaman. Çünkü dönüşlü. Dönüp duruyor tıpkı bir evren gibi, muhayyile gibi. Kutuların dışı hep aynı.

Çok uzaklardan dönerler, bir evren büyüklüğünde kutularının içinden çıka gelirler. Kutuların dışı hep aynı, çıkınca dışına kimse bilmez işte.