Söz

Bilenler şöyle demiş:

Söz; anlamayana söylenir.

İz

Bir iz bırakmak,
Gözlere görünmeyen;
Özle bilinen.

Komposto

Kompozisyon kelimesinin kavram olarak kapsama alanı hep yok sayılırmış gibi geliyor.

Türk Dil Kurumu Sözlüğü:

kompozisyon
isim Fransızca composition

1 . Ayrı ayrı parçaları bir araya getirerek bir bütün oluşturma biçimi ve işi.
2 . Öğrencilere duygu ve düşüncelerini etkili ve düzgün bir biçimde anlatmaları için yaptırılan yazılı veya sözlü çalışma, tahrir, kitabet.

Madem bu kelimeyi fransızlar icad etmişler, ne düşünmüşler acaba:

Composition

Com`po*si"tion (?),

1. The act or art of composing, or forming a whole or integral, by placing together and uniting different things, parts, or ingredients. In specific uses: (a) The invention or combination of the parts of any literary work or discourse, or of a work of art; as, the composition of a poem or a piece of music. The constant habit of elaborate composition." Macaulay. (b) (Fine Arts) The art or practice of so combining the different parts of a work of art as to produce a harmonious whole; also, a work of art considered as such. See 4, below. (c) The act of writing for practice in a language, as English, Latin, German, etc. (d) (Print.) The setting up of type and arranging it for printing.

2. The state of being put together or composed; conjunction; combination; adjustment.

View them in composition with other things. I. Watts.

The elementary composition of bodies. Whewell.

3. A mass or body formed by combining two or more substances; as, a chemical composition.

A composition that looks . . . like marble. Addison.

4. A literary, musical, or artistic production, especially one showing study and care in arrangement; -- often used of an elementary essay or translation done as an educational exercise.

Hoşaftan kompostoya doğru nasıl bir geçiş yaptık ve bu bağlamda aşureyi nereye koyduk bilemiyorum. Asıl merak ettiğim şey; yaşadığımız hayatlar birer kompozisyon mu?

Komposto olmuşuz diyen var, aşurenin içindeki nohut nohuttur diyen var. Kim bilir?

Sadece

Sessiz sedasız
Ağlamak istiyorum,
Ünsiyet değil bu.

Kaşınan Beyin

Bulanınca her yanın, çırılçıplak özün çıkar ortaya. Birden kendin oluverirsin hiç olamadığınca. Rüzgarın önünde titreyen yaprak gibi titrersin. Beyin damarlarını zorlarken kan, yakar gözlerini bir yandan.

Bedeninden ancak böyle kurtulursun, böylece özgür olabilirsin. Yaklaşmaya başlarsın bütüne, tamamlanırsın içine dahil olunca. Yok olunca içinde, bambaşka bir şekilde var olursun. Hiçken, hep olursun.

Ateşler içinde kıvranırken bir başına karanlığın içinde, bilincin gidip gelirken üstüyle altı arasında, bir başka bilincin içinde baştan, sil baştan bilinçlenmeyi öğrenirsin.

Kelimeler ne kadar kifayetsiz bunu anlatabilmek için! Nasıl söyleyeyim bir pıhtı gibi ruhun kendisinin var oluşun her hallerini tadar. 21 gramın neye tekabül ettiğini anlatmaya çalışmaktadır kalp, bundan zorlanır beyin damarların.

Bırakırsın beynini tasın içinde, çıkarsın dışarı, hemen suyun üstünden seyirtir, minarelerin arasından dolanırsın. Martılar hiç şaşmaz bu işe, niceleri dolaşır bu alemde sen bilmezde...

Dönüp dururlar Haliç üstünde, Galata ile Beyazıt arasında. Seyreyler bütün kabir eşrafı, bilir neler döndüğünü...

Ansızın

Bir gece ansızın, herkes uykudayken gelir, sarar her yanı. Kimseler duymaz, ben duyarım. Ölümün eşiğine taşır ve sonra birden kaybolur, yine sessizlik kalır.