neden böyle bir şey yaptım bilmiyorum. ama belki benimle ilgili bazı şeyleri, yazacağım bir kaç kelimeyi merak edenler olur..

Salı, Mart 20, 2007

Masal Olmak

Nasıl masal olunur bilmiyorum. Bilmediğim bir şeyi anlatmak istiyorum diye bana kızmazsınız değil mi? Kızmayın lütfen, hoşgörün.

Öncelikle inanmak gerek, tüm benliğini bu inancın içinde eritmek demek. Septikleri falan unutun, şeksiz ve şüphesiz inanmak gerek masallara. Mesela ankayı Yeni Cami'nin önünde yemlenen güvercinlerden ayrı tutmamak gerek.

İnanmak demek biraz da teslim olmak demektir, kendini öylece içine bırakıvermek demektir masalın. İşte ancak masalın içinde yok olunca masal olabilir, masal olarak varlık bulabilir insan.



Masal olmak demek, gecenin içinden seslenen seslere kanmak demektir, sabah gün ağarırken alacakaranlıkta o seslerin peşinde gitmek demektir sessiz sedasız. İnanmazsınız ya masallara, çıkarken not bırakırsınız masaya, falanca yere gittim diye. Halbuki masal olacak olan nereye gideceğini bilemez. Bildiği ve dahi bildirdiği vakit masal olamaz.

Biraz zora talip olmaktır, susmayı bilmek, özlemek, özle bilmektir. Zira asıl görülmesi gerekeni gözler göremez. Kalbimizden başka birşeyle iyi göremeyiz, çünkü gerçekler gözlerimiz için saklıdır.1

Korkanlar masal olamaz. En başta söyledim ya, bu bir inanç ve güven meselesidir. Korkuya ve endişeye yer yoktur. Masal olmak isteyen, her ne olmak istiyorsa inandığı masalda, o olmaktan korkmamalıdır.

Masal öyle bir yaşam formudur ki ancak o olduğuna inanırsan o olabilirsin. İnanmıyor musun, damarlarından akan kanın mavi olduğuna inan bakalım tüm yüreğinle, kes bileklerini, gör bak ne renk akacak. Kırmızı akarsa eğer, -ki kesmişsen kırmızı akacaktır- bu; tüm yüreğinle inanmamışsın demektir. Öyledir ki, eğer inanırsan, çayının demi dahi beyaz çıkar sabaha karşı. İngilizler sütlü çayı bizim masalımızdan çalmışlardır da kimseler bilmez.

Masal olan bazen örümceğe benzer, karnından ipler çıkar aşık olduğunda. Sarar ve sarılır görünmez iplerle. Halk içinde muteber değilse de bu görünmez ipler, ucu gider kalplerin sahibine bağlanır ancak.

Masal, inananların önünde açılan yepyeni bir bilincin kapısıdır, korkmadan geçebildikleri sürece. Öyle acaip, garip bir şeydir işte.



1: Küçük Prens'ten.
Fotoğraf: Bütün masallar iyi bitmiyor elbet, hazin bir masalın kahramanları onlar.

3 yorum:

Tugc dedi ki...

masallar kandirmaca da olsa guzeller bence.. zaten kandirdiklari icin guzeller belki de.

turuncu dedi ki...

onlar kandırmıyorlar, biz inanıyoruz, inandığımız sürece güzeller zaten :)

deryik dedi ki...

tuhaf bi şekilde, şu aralar tam da "masal olmak" konusuna kafa patlatan 2 kızdan biriyken: bum! bu yazı. "gecenin içinden seslere kanmak demektir" demişsin ya, bi tek o cümle yetermiş yahu.

peter pan'a inanmaktır bi de masal. o da gece gelir hem.

Bil-sen-de

Pardus... Özgürlük Için...

Firefox 2

Bazen Okurum

Dinle-sen-de