neden böyle bir şey yaptım bilmiyorum. ama belki benimle ilgili bazı şeyleri, yazacağım bir kaç kelimeyi merak edenler olur..

Cuma, Haziran 29, 2007

Üç Vakit

Üç vakit doldu, yeniden buradayız. Üç gündür beni hırpalayan, sinirlendiren, üzen, çalkalayan ne olduğunu bilmediğim şey bugün ortaya çıktı.

Benden dokuz ay küçük kuzenim Mustafa, bir süredir tanısı koyulamamış rahatsızlığı nedeniyle hastanede yatıyordu. Özel muayenehanesinde yüklü miktarlar ödenerek konsültasyon yapan profesör son olarak dizanteri teşhisi koymuştu. Bugün bitkisel hayata girmiş ve makinalara bağlı yaşıyor. Şüphesiz ki Allah'tan ümit kesilmez. Tek yapabileceğimse dua etmek.

Ölüm benim için çok sorun değilken, bir başkasının ölümü üzüyor. Aslında onu bir daha göremeyecek olmak değil beni üzen. Ne olduğunu biraz biliyorum, gri bir bulut gibi, henüz söze gelemiyor. Bunu da öğrenmek gerekiyor, ne de olsa her şey insanlar için, görmek öğrenmek için...

6 yorum:

mahallenin delisi dedi ki...

:( söyleyeceklerimin hepsi klişe, hepsi sıradan geliyor kulağıma...
Allah'tan acil şifalar dilerim, dualarım sizinle.

ns dedi ki...

Bıdıgım,
Suphesiz ki sifayi cagirmak gerek! Lutfen umidinizi kesmeyin! İcinizi ferah tutun!

O kardesimin de gozlerinden opuyorum ve kisa zamanda sevdiklerine bagislanmasini gonulden diliyorum.

batu dedi ki...

zor zamanlar ama yakınındakilerin göstereceği tutum onun için çok mühim olacaktır tahminim...

ümidinizi kesmeyin lütfen...

karpuzkabugu dedi ki...

mahallenin delisine katılıyorum ben de. ne söylesen de anlamsız olur böyle bir durumda sanırım:(
En son ana kadar her zaman bir ümit vardır.Ona sımsıkı sarılmak gerek.
Acil şifalar diliyorum.

MeliS dedi ki...

gecmis olsun umarim iyilesir umidini kesme hic.

Sem dedi ki...

Kuzenin Mustafa'nın durumuna çok üzüldüm. Umarım en kısa zamanda iyileşir.

Bil-sen-de

Pardus... Özgürlük Için...

Firefox 2

Bazen Okurum

Dinle-sen-de